آشنایی با ساختار کمر

ستون فقرات محور مرکزی تنه را تشکیل می دهد.

از قاعده جمجمه شروع شده  و در تمامی طول گردن و تنه امتداد می یابد.

این ستون از به هم پیوستن تعدادی استخوان به نام مهره تشکیل شده که روی هم قرار گرفته اند.

مهره ها به وسیله رباط ها و دیسکهای لیفی – غضروفی به هم متصل شده اند.

طول ستون فقرات در شخص بالغ ۵۵ – ۶۵ سانتیمتر بوده و ۳۳ مهره دارد.

۲۴ مهره متحرک و 9 مهره غیر متحرک است که به هم چسبیده و دو استخوان خاجی و دنبالچه را می سازند.

تقسیم بندی ستون مهره ها بر حسب موقعیت قرار گیری شان

• ستون مهره ها بر حسب موقعیت قرار گیری شان به ۵ ناحیه تقسیم می‌شوند:
• ناحیه گردنی که شامل7 مهره است.
• ناحیه سینه ای یا پشتی که شامل ۱۲ مهره است.
• ناحیه کمری که شامل پنج مهره است.

ستون فقرات

مهره های این سه ناحیه همگی به واسطه مفاصل نیمه متحرکی که دارند سبب می‌شود ستون مهره ای به جلو و عقب و طرفین خم شده و به خوبی انعطاف پذیر باشد.

• ناحیه خاجی که شامل ۵ مهره است ولی در زمان بلوغ به هم جوش خورده و استخوان واحدی به نام ساکروم را پدید می‌آورد.
• ناحیه دنبالچه ای که شامل چهار مهره است ولی در زمان بلوغ به هم جوش خورده و استخوان دنبالچه را به وجود می آورد.

نقش ستون فقرات

به طور کلی می توان گفت ستون فقرات سه نقش مهم را در بدن به عهده دارند:

• تحمل وزن بدن و انتقال آن به اندامهای تحتانی.
• محافظت و نگهداری از قسمتی از  سیستم اعصاب مرکزی (نخاع).
• نقش حرکتی و شرکت در حرکات مختلف تنه.

عملکرد دیگر ستون مهره ها نقش حمایتی آن از قفسه سینه است.

ناحیه سینه به دلیل وجود اندام های داخلی مخصوصا قلب به حمایت زیادی نیاز دارد.

ستون فقرات در این حمایت نقش اصلی را ایفا می کند و با تحدب این ستون به عقب در این ناحیه فضای کافی برای اندام های داخلی به وجود می آید.

کمر درد اغلب در مهره های کمری رخ می دهد که وزن بالا تنه را تحمل می کنند.

همانگونه که در شکل پایین مشاهده می شود ستون مهره ها از نمای جانبی دارای ۴ قوس است که عبارتند از قوس گردنی،قوس پشتی، قوس کمری، قوس خاجی و دنبالچه.

1. انحنای گردنی که به سمت عقب مقعر است.
2. انحنای سینه ای که به سمت عقب برآمده یا محدب است.
3. انحنای کمری که به سمت عقب فرو رفته است.
4. انحنای خاجی که در نتیجه جوش خوردن مهره های خاجی و دنبالچه، ثابت می باشد؛ این انحنا به سمت عقب برجسته است.

فایده این قوس ها  این است که باعث انعطاف پذیری بیشتر ستون فقرات شده است.

با جذب نیرو های مختلف مثل گرانش زمین از وزنی که بالای هر مهره می کاهد.

وزن را در ساختمانهای ستون فقرات به طور متناسب تقسیم می کند تا مهره ها از آسیب‌های مختلف محافظت شوند که در این زمینه نقش  قوس کمری قابل توجه تر است.

فضای بین مهره ها به وسیله بالشتکهای غضروفی گردی پر می شود که دیسک های بین مهره ای نامیده می شوند.

این دیسک ها به انعطاف پذیری قسمت پایین کمر کمک کرده به عنوان جذب کننده فشار و نیرو در بین مهره ها عمل می کنند و حرکات مهره را امکان پذیر می سازند.

آنان ستون مهره ها را در مقابل فعالیت های بدنی، پرش ها چرخش ها و بلند کردن اشیا حفظ می کنند.

طناب نخاعی از مغز به سمت پایین کشیده شده و از کناره های آن عصبهایی از هر مهره خارج می‌شود که ریشه های عصبی نام دارند.

این ریشه های عصبی سیستم الکتریکی بدن را تشکیل می‌دهند ریشه های عصبی که از مهره ها کمری خارج می شوند به لگن و اندام پایینی می‌روند.

عصب های مهره های سینه ای نیز شکم و سینه را تحت پوشش قرار می دهند.

عصب های مهره های گردنی به شانه ها، بازوان و دست ها می روند

عصب های مهره ای فرمانهایی را به اندام ها و عضلات حمل می کنند.

همچنین پیام هایی را در خصوص لمس، دما و درد به نخاع و مغز می فرستند.

در صورتی که عصبی توسط یک دیسک مصدوم یا فتق شده تحت فشار قرار گیرد درد اغلب به کمر و پا سرایت می کند.

ستون مهره ها و اعصاب یک کابل الکتریکی را تشکیل می دهند که از کانال مرکزی مهره‌های کمری عبور کرده و مغز را به عضلات پا متصل می‌سازد.

مفاصل  کوچکی که در بین مهره ها قرار دارند امکان انجام حرکت را فراهم کرده و ثبات ایجاد می کنند.

عضلات و لیگامنتها  علاوه بر ایجاد نیرو به حمایت و ثبات بدن کمک می‌کنند.

نوارهای لیگامنتی و تاندونی مهره ها را در جای خود حفظ می کنند.

۲۴ مهره ای که در سه بخش بالایی ستون مهره ها قرار دارند سه قوس طبیعی را در بخش های گردنی سینه ای و کمری ایجاد می کنند.

قسمت پایین کمر بخشی است که بالا تنه (شامل سینه و بازوان) را به پایین تنه (شامل لگن و پاها) متصل می کند.

این قسمت از چند مهره، دیسک های غضروفی نرم، عضلات، مفاصل، لیگامنت ها و اعصاب تشکیل شده است.

قسمت پایین کمر امکان ایجاد حرکاتی چون چرخیدن و خم شدن را فراهم می آورد و از این طریق، نیرومندی و حرکت بدن را امکان پذیر می سازند.

این قسمت همچنین در ایستادن، راه رفتن و بلند کردن اشیا نقش مهمی دارد.

عملکرد صحیح و مناسب قسمت پایین کمر تقریباً برای تمام فعالیت‌های روزمره ضروری است.