اختلالات بینایی بیمار مبتلا به ام.اس
یکی از مشکلات عمده در بیماران ام.اسی که به کلینیک مراجعه میکنند، اختلال در بینایی است.
شروع ناگهانی دوبینی، تمرکز ضعیف، درد چشم یا تاری دید علائمی هستند که فرد را وحشت زده میکند.
بیمار با این علائم و اضطراب شدید میخواهد بداند که آیا این علائم از بین رفتنی هستند یا خیر؟
در شروع ام.اس اختلالات بینایی غالباً وجود درند.
یکی از تظاهرات کلاسیک، نوریت عصب بینایی است.
نوریت عصب اپتیک میتواند دردناک و ناتوان کننده باشد.
نوریت اپتیک التهابی است که به عصب اپتیک آسیب می زند.
عصب اپتیک دسته ای از اعصاب فیبری است که اطلاعات بصری را از چشم به مغز منتقل می کنند.
درد و از دست دادن موقت بینایی در یک چشم از علائم شایع نوریت اپتیک است.
نوریت اپتیک با بیماری ام.اس رابطه مستقیم دارد و جزو اولین علائمی است که به بروز ام.اس در فرد اشاره می کند.
- تاری دید
- وجود نقطه خاکستری در مرکز میدان دید
- نابینایی یک چشم برای مدتی کوتاه، خصوصا در زمان عود بیماری ام.اس
اگر وقایع فوق اتفاق بیفتد، ناتوانی شدید ایجاد خواهد شد که به سرویسهای توانبخشی اختصاصی (بینایی سنجی) نیاز خواهد بود.
توانایی بیمار در به کار بستن سرویسهای توانبخشی، ممکن است به خاطر اختلالات حرکتی به مخاطره بیفتد؛ مثلا خواندن حروفBraille (بریل) ممکن است در حضور آتاکسی مشخص و یا ناهماهنگی در اعضای حرکتی انتهایی اندام فوقانی،امکانپذیر نباشد.
برای چنین بیمارانی استفاده از کتابهای گویا توصیه میشود.
حدود ۳۰% بیماران با تشخیص ام.اس مشخص دارای درگیری بینایی هستند اما فقط نیمی از آنها اظهار می دارند که در انجام ADL مشکل دارند.
شایع ترین مشکلات بینایی در بیماران ام.اس
شایع ترین مشکلات این افراد عبارتند از:
- دوبینی
اگر ماهیچه هایی که کنترل حرکت چشم را بر عهده دارند، هماهنگ نباشند دو بینی اتفاق می افتد.
در ام.اس بخشی از مغز که کنترل اعصابی که به این عضلات متصلند را بر عهده دارد، دچار اشکال می شود.
ممکن است عارضه دوبینی در زمانی که فرد خسته است یا به چشم هایش فشار زیادی وارد کرده وخیم تر شود، بنابراین سعی کنید در طول روز به چشمها استراحت دهید.
- اسکوتومهای بینایی
اسکوتوم ، (بروز ) لکه کور یا نقطهی سیاه در میدان بینایی است.
ممکن است طبیعی یا غیر طبیعی باشد و دارای انواع مختلفی از جمله اسکوتوم مطلق، حلقهای، کمانی، مرکزی و… میباشد.
- تاری دید
گرفتاریهای بینایی عبارت است از:
- افتالموپلژی داخل هستهای (با اختلال حرکت چشمها در سطح افقی) که ناشی از درگیری راههای ارتباطی فوق هستهای اکولوموتور در ساقه مغز است.
- نیستاگموس: وقتی فرد کنترل حرکت چشم ها به بالا، پایین و اطراف را از دست بدهد (دودو زدن یا لرزش چشم)
نیستاگموس اغلب در این بیماران وجود دارد، به حدی که میتواند مطالعه کردن فرد را مختل سازد.
دوبینی ممکن است با وسایل سادهای مانند یک Eye patch یا لنز های یک طرفه Frosted بهبود یابد.
اسکوتوم یا ابهام بینایی نیاز به درمان ندارد ولی اگر بیمار در مورد آنها آگاهی داشته باشد، میتوان آن را نیز اصلاح کرد.