تشخیص بیماری ام.اس

برخی افراد بعد از دیدن علائمی چون تاری دید، گزگز شدن، بی حس شدن و خستگی های زیاد وقتی به پزشک مراجعه می کنند، پزشک به آنها می گوید که مشکوک به بیماری ام.اس هستید.

آیا تشخیص بیماری ام.اس امکان پذیر است؟

آیا آزمایش خاصی برای تشخیص بیماری ام.اس وجود دارد؟

در واقع باید گفت که تشخیص ام.اس کار ساده ای نیست و نیاز به بررسی دقیق تری دارد.

از این رو، باید مجموعه ای از بررسی ها، ارزیابی ها و اطلاعات را در نظر گرفت.

این اطلاعات شامل علائمی است که بیمار از آن شکایت دارد و همینطور نتایج معاینات دقیق پزشک به همراه آزمایش ها و تصویربرداری برای اثبات وجود ام.اس را در بر می گیرد.

در این مقاله به طور خلاصه به پاره ای از آزمایش های تشخیصی مهم پرداخته می شود.

آزمایش های تشخیصی مورد استفاده برای تشخیص بیماری ام.اس:

1-MRI (Magnetic Imaging)

در میان آزمایش های تشخیص ام.اس MRI به علت توانایی در نشان دادن پلاک ها (نواحی تخریب میلین) و آثار تخریب میلین، نسبت به سایر روش ها بهتر است.

امروزه MRI به عنوان حساس ترین، غیر تهاجمی ترین و بی ضررترین روش تصویربرداری پیشنهاد می شود.

در MRI برخلاف اسکن و عکس معمولی از اشعه استفاده نمی شود و به جای آن امواج مغناطیسی و رادیویی به کار گرفته می شوند.

عوارضی که ممکن است بر اثر مواجه مکرر با اشعه X بروز کنند، در این روش تصویربرداری ایجاد نمی شوند.

این روش تصویربرداری حساس است می تواند تصویر ضایعات یا نواحی آسیب که در CT اسکن دیده نمی شود را مشخص کند.

می توان گفت در حال حاضر MRI دقیق ترین روشی است که می تواند به تشخیص بیماری ام.اس کمک کند.

2-پاسخ های برانگیخته بینایی (Visual Evoked Potential)

در این روش، تصاویر متعددی به صورت صفحات شطرنجی به عنوان تحریک بینایی به فرد نشان داده می شود.

به صورت همزمان پاسخ های الکتریکی مغز برای ارزیابی سرعت پردازش اطلاعات بینایی به وسیله الکترودهای سطحی ثبت و مورد بررسی قرار می گیرد.

امروز این تکنیک با اندازه‌گیری مشخصات امواج ثبت شده VEP نظیر زمان تاخیر، دامنه و فرکانس، به عنوان یکی از روش های مورد قبول در تایید بیماری ام.اس مورد بررسی قرار می گیرد.

3-بررسی مایع مغزی نخاعی (Cerebrospinal Fluid)

این روش به معنی بررسی مایع مغزی نخاعی است که معمولا این نمونه گیری از ناحیه کمر انجام می شود.

از روی میزان پروتئین های خاص و الگوی خاص برخی آنتی بادی ها که(OCB) Oligo Clonal Band نامیده می شوند، می توان تا حدود زیادی به وجود ام.اس پی برد.

شایان ذکر است که OCB در مایع نخاعی ۹۰ – ۹۵% افراد مبتلا به ام.اس یافت می شود.

OCB باید معیارهای زیر را از نظر تشخیص داشته باشد:

تعداد دو یا بیشتر،OCB وجود داشته باشد.

منشاء اینترتکال (CSF) داشته باشد.

یعنی این باندها در سرم وجود نداشته باشند و یا اگر موجود باشند، غلظت آنها نسبت به CSF کمتر باشد.

4-آزمایش خون

اگرچه آزمایش خون ارتباط مستقیمی با تشخیص ام.اس ندارد، ولی از این روش برای کنار گذاشتن سایر تشخیص هایی که ممکن است با ام.اس اشتباه شوند استفاده می شود.