پاسخ به ۴ سوال درباره مشکلات دهانی کودکان با اختلال حسی

کودکان با اختلالات پردازش حسی کودکانی هستند که مغز آنها در پاسخ به محرکهایی که از طریق حواس دریافت میکند دچار مشکل میشود.
حال ممکن است این مشکلات مربوط به دهان این کودکان شود.
برای مثال مشکلاتی از قبیل انگشت در دهان بردن، گاز گرفتن خود، ممانعت از خوردن غذاهای جامد و ….
در این مقاله علت این مشکلات و برخی از راهکارها را بیان کردهایم با امید اینکه مطالب مفید واقع شوند.
احتمالاً کودکتان در جستجوی تحریک دهانی افزایش یافته است.
کودکانی که نسبت به تحریک دهانی، دچار کم حساسیتی هستند اغلب انگشتشان در دهانشان است.
زیرا دنبال مقدار افزایش یافتهای از تحریک دهانی هستند.
برای کمک به توقف این عمل برای او درونداد دهانی افزایش یافتهای فراهم سازید.
راهبردهای زیر را امتحان کنید:
یک متخصص مشکلات گوارش و گوش و حلق و بینی باید مشکلات کودک را بررسی کند.
این اختلالات میتواند به اختلال پردازش حسی او مربوط باشد، چرا که هر دو میتوانند در ممانعت از خوردن غذاهای جامد، نقش داشته باشند.
یک ارزیابی جامع میتواند شامل “آزمایش بلعیدن باریوم اصلاح شده” باشد تا از سالم بودن کارکرد مکانیزمهای جویدن و بلعیدن مطمئن شوید.
کاترین لیویت متخصص بلعیدن و خوردن برای بررسی علل حسی مربوط به این رفتار پیشنهاد میکند درمانگر به پرسشهای زیر پاسخ دهد:
وقتی علت تمامی یا بخشی از این رفتار به تشخیص درمانگر به مشکلات حسی مربوط باشد درمان میتواند شروع گردد.
احتمالاً درمان روی حساسیت زدایی مناطق حساس صورت و/ یا درون دهان و کار کردن با بافتها متمرکز خواهد بود.
خیلی مهم است که سریعاً درمان را در سنین پایین آغاز کنید تا رفتار ممانعت (بدون توجه به منبع آن) برای مدت طولانی تقویت نشود.
به طور طبیعی بیشتر کودکان در سنین پایین اشیا را به عنوان یک راه اکتشاف لازم لامسه در دهانشان قرار میدهند.
پس از این دورهی بهنجار (تقریباً ۲۴ ماهگی) لیسیدن چیزهای غیر خوردنی ممکن است نشاندهنده کودکی باشد که دچار کم حساسیتی نسبت به تحریک دهانی است و پیوسته در جستجوی درونداد عمقی، لامسه و مزههای شدید است.
به کودک اجازه دهید تا از یک مسواک که با باتری کار میکند، استفاده کند و به او خوراکیهای بافتدار مانند پففیل، سیب، پاستیل (به مقدار محدود) بدهید.
راهبردهای دیگر شامل انجام تمرینات حرکتی-دهانی، استفاده از لولههای جویدنی و تشویق کودک به دمیدن حبابها، دمیدن در سوتها و مکیدن با نی است.
به علت مسائل بهداشتی حتما از نزدیک مراقب کودک باشید؛ لیسیدن فلزات و رنگها برای سلامتی کودک میتواند زیان بخش باشد.
این کودک به احتمال خیلی زیاد در موقعیتهای عمومی احساس آشفتگی میکند و نمیداند چگونه با این احساس برخورد کند.
گاز گرفتن درونداد عمقی شدیدی به دست و فک او وارد میکند.
پس نوعی عمل یکپارچهکننده است.
این رفتار ممکن است پیامی از جانب کودک مبنی بر این باشد که او دچار آشفتگی شده و ترسیده است.
در این مواقع کارآگاه حسی کودکتان باشید.
حتما موقعیتهای عمومی برانگیزانندهی رفتار گاز گرفتن را دقیقا ثبت کنید.
به این ترتیب شما میتوانید روبهرو شدن با آن موقعیتها را محدود سازید.
همچنین از راهبردهایی برای درونداد دهانی و درونداد عمقی دستها استفاده کنید.