تاثیر گرما بر ام.اس

آیا تا به حال احساس کرده اید که چرا در تابستان علائم بیماری تان بیشتر عود می کند؟(گرما و ام اس)

آیا در گرما احساس خستگی یشتری به شما دست می دهد؟

تابستان و آفتاب سوزانش باعث اختلال درکارها و برهم ریختگی برنامه افراد عادی می شود، اما این تاثیرات برای افراد مبتلا به ام.اس چندین برابر بیشتر است.

اگر گرما برای افراد عادی تتنها باعث کلافگی می شود در بیماران ام.اس مانند نمک روی زخم است و اگر نکات لازم در مواجه ی با گرما رعایت نشود مشکلات زیادی را برای این افراد پدید می آورد.

اثر معکوس گرما بر تشدید علائم ام.اس گزارش شده است.

افزایش دمای بدن به بیش از ۳۸ درجه سانتیگراد ممکن است هدایت عصبی فیبرهای میلین دار را در بیماران ام.اس مختل کند، زیرا آستانه بلوکاژ هدایت اعصاب با فرآیند دمیلیزاسیون تغییر می کند و کاهش می یابد.

هنگامی که غلاف میلین به ۲۵ درصد ضخامت طبیعی برسد، آستانه تحریک تغییر می کند.

در این بیماران هر فرآیندی که باعث افزایش دمای بدن می شود مانند: عفونت، محیط گرم، آب گرم، بلوکاژ عصبی را افزایش می دهد.

حتی حرارت ایجاد شده از فعالیت های روزانه که در ساعات گرم بعد از ظهر به حداکثر مقدار خود می رسد می تواند به خستگی منجر شود.

به عبارتی عدم تحمل گرما که باعث تشدید نشانه‌های بیماری می شود در جریان بیماری ام.اس شایعه است.

از این رو هر عاملی که باعث کاهش موقتی دمای بدن شود (حمام های یخی یا کیسه های یخ) روی علائم ام.اس تاثیر مثبت دارد.

آثار مثبت سرما درمانی (کرایوتراپی) برروی اسپاستی سیتی ممکن است به پدیده اشاره شده مربوط باشد.

گزارش هایی وجود دارد که در ۱۸.۴% از بیماران، با استفاده از حمام آب سرد، بهبود علائم گزارش شده است.

راه حل مناسب برای برون رفت از وضعیت گرما برای بیماران ام.اس چیست؟

رویکرد نسبتا موثر در تمرین درمانی این بیماران (که عدم تحمل گرما دارند استفاده از استخر به صورت کنترل شده با دمای آب حدود ۲۴- ۲۷.۵ درجه ی سانتی گراد است.

اگر بیمار بتواند این محیط خنک را تحمل کند فواید گوناگونی شامل تمرین دادن به عضلات ضعیف، آسان تر می شود و از بالا رفتن دما در خلال تمرین های سخت و شدید جلوگیری می‌شود.

متاسفانه در اکثر برنامه های فیزیوتراپی و باز توانی (توان بخشی) چنین برنامه‌ای به علت کمبود استخرهای درمانی امکان پذیر نیست.

در چنین مواردی می توان از یک تانکر هابارد استفاده کرد، ولی متاسفانه نمی‌توان تحرک زیادی در هابارد تانکر داشت و تمرین های شدید انجام داد.

در موارد عدم تحمل نسبت به گرما، پیشگیری یک رکن اساسی است.

به این مفهوم که از هر موردی که باعث افزایش دمای بدن می شود باید جدا اجتناب شود.

در این رابطه می‌توان به مدالیته های گرمایی در فیزیوتراپی نظیر I.R (اشعه مادون قرمز) و هات پک اشاره کرد.

هرچند این مدالیتی ها دمای عمومی بدن را افزایش نمی دهند ولی کاربرد آنها به ویژه در چند نقطه به صورت همزمان توصیه نمی شود.

کنترل مطلوب دمای هوای خانه و محل کار برای این بیماران ضروری است.

تمرینهای فیزیوتراپی معمولا دمای بدن را افزایش نمی دهند بلکه فقط دمای ناحیه ای که تمرین داده می‌شود را افزایش می‌دهند.

هنگامی که بیمار به بیرون از خانه می رود باید از قرار گرفتن در برابر نور مستقیم آفتاب اجتناب کند و از لباس هایی استفاده کنند که نور را منعکس می کند.