توانایی هایی را که یک فرد بیمار دچار آسیب نخاعی در آینده بدست خواهد آورد با میزان تعادل در نشستن آن فرد ارتباط مستقیم دارد؛زیرا تعادل در نشستن معیار خوبی برای پیش بینی توانایی های فرد در آینده است. در این مقاله به بررسی انواع آسیب نخاعی می پردازیم

گروه بندی آسیب نخاعی

افراد آسیب نخاعی از نظر تعادل در نشستن به شش گروه تقسیم می شوند.

این گروه بندی به عوامل مختلفی از قبیل: سطح آسیب، صدمات جانبی، سن، جنس، ساختار فیزیکی، انگیزه، محیط و همچنین به تصمیم فرد برای ادامه زندگی بستگی دارد.

تمرینات این مقاله بر اساس این گروه بندی ارائه شده و فرد را راهنمایی می‌کند که با این میزان تعادل در نشستن به چه توانایی هایی نائل خواهد شد.

 گروه های یک تا چهار درجات مختلف تتراپلژی هستند

 گروه یک:

فرد نمی‌تواند بدون کمک بنشیند.

فرد کمک کننده باید همیشه او را حمایت کند.

گروه دو:

فرد می تواند با کمک دست هایش در حالی که آرنج ها کاملاً صاف هستند بنشیند .

فرد قادر به بلند کردن دست ها و حفظ تعادل نیست.

کمک کننده باید همیشه در کناراو باشد.

  گروه سه:

فرد قادر است یک دست را تا سطح زیر شانه بالا ببرد.

او می‌تواند خودش را با یک دست در حالی که آرنج ها کاملا صاف هستند حمایت کند.

کمک کننده باید همیشه در کنار او باشد.

 گروه چهار:

فرد قادر است یک دست را تا بالای سر بلند کند.

او می تواند دست را در این وضعیت خم و صاف کند.

او می‌تواند خودش را روی یک دست بدون صاف کردن آرنج حمایت کند.

‌او می تواند بدون حمایت دست ها بنشیند.

فرد در شروع یا وقتی می‌خواهد در این وضعیت کاری انجام بدهد نیاز به کمک کننده دارد.

گروه پنج یا همان پاراپلژی شدید است.

گروه پنج:

فرد می تواند بدون حمایت بنشیند.

او می تواند هر دو دست را با هم و در جهات مختلف حرکت بدهد.

او در شروع یا وقتی می‌خواهد در این وضعیت کاری انجام بدهد نیاز به یک کمک کننده دارد.

 گروه شش یا همان پاراپلژی خفیف است.

 گروه شش:

فرد می تواند بدون حمایت بنشیند.

او می تواند یک توپ را در بالای سر پرتاب کند یا بگیرد.

او به یک کمک کننده نیاز ندارد.

جمع بندی

در این مقاله به بررسی انواع آسیب های نخاعی پرداختیم که به شش گروه تقسیم می شوند. و با هر کدام از این شش گروه و مشکلاتی که با آن دست و پنجه نرم می کنند آشنا شدیم . اامیدوارم از این آموزش بهره کافی را برده باشید .