رفتارهای جنسی پس از آسیب نخاعی

آیا تمایلات جنسی فرد پس از آسیب نخاعی از بین می رود؟از تاثیرات جسمانی آسیب نخاعی بر روی تمایلات جنسی چه می دانید؟ رفتارهای جنسی مناسب پس از آسیب نخاعی کدامند؟

1-تمایلات جنسی

در مراحل اولیه آسیب نخاعی فرد ممکن است درباره مسائل جنسی دچار نگرانی شود و احساس کند که دیگر جاذبه های جنسی ندارد.

سایرین هم ممکن است تلویحا اشاره کنند که او نمی‌تواند در دراز مدت این جاذبه های جنسی را پیدا کند.

با گذشت زمان و با حمایت های عاطفی و فرصت هایی که پیش می آید فرد یاد می گیرد که در مورد خودش احساس خوبی داشته باشد.

قبل از انجام عمل جنسی باید به این احساس خوشایند درباره خودش برسد.

تا اینکه اگر احتمالا از طرف دیگران با پاسخ منفی مواجه شده بتواند با آن کنار بیاید.

نهایتاً فرد نیاز دارد با دید و بازدید و اشتیاق لازم به عمل جنسی نگاه کند.

عمل جنسی فقط یک رفتار جسمانی نیست زیرا تحت تاثیر احساسات و تفکرات هر دو زوج می باشد.

فرد بایستی بداند که شریک جنسی او ممکن است نگران و نامطمئن باشد.

شریک جنسی ممکن است نداند که فرد چه احساسات یا نیازهای جنسی دارد.

هر دو نفر باید راجع به نگرانی هایشان با یکدیگر صحبت کنند.

این کار به داشتن یک رابطه جنسی رضایت بخش برای هر دو طرف کمک خواهد کرد.

2-تاثیرات جسمانی  آسیب نخاعی روی تمایلات جنسی:

معمولاً تمایلات جنسی افراد بعد از آسیب نخاع تغییر پیدا نمی کند.

در بسیاری مواقع بدن افراد ممکن است همان عکس العمل های قبلی را نشان دهد.

به هر حال توانایی تحرک در حین عمل جنسی و نیز درک حس در ناحیه تناسلی تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

میزان تاثیر بستگی به ناحیه آسیب دیده و کامل یا ناقص بودن آسیب نخاع دارد.

در برخی مردان حالت نعوظ در  آلت تناسلی کاملا از بین می رود ولی برخی دیگر قادر به ایجاد نعوظ در آلت تناسلی هستند اما نمی توانند حالت نعوظ را حفظ کنند.

انزال منی احتمالاً کاهش پیدا خواهد کرد.

احساس اوج لذت از بین رفته یا کاهش می یابد.

باروری اسپرم ها کم اثر می شود و این مساله پدر شدن را برای مردان بعد از آسیب نخاع مشکل می کند.

زنان ممکن است با کاهش ترشحات جنسی داخل واژن مواجه شوند.

احساس اوج لذت از بین رفته یا کاهش می‌یابد.

با این حال قابلیت بارداری همانند سابق خواهد بود یعنی اگر یک زن قبل از آسیب نخاع قادر به بچه دار شدن باشد بعد از آسیب نخاع نیز توانایی حامله شدن را دارد.

3-نکاتی که قبل از آمیزش جنسی باید مورد توجه قرار گیرد:

• فرد باید مثانه اش را خالی کند تا از بروز مشکلات جلوگیری شود.
• وقتی برای آمیزش جنسی آماده می شود باید از نوشیدن مایعات خودداری کند.

مردانی که سوند دائمی استفاده می کنند بایستی:

• سوند رااز کیسه ادرار روی پا قطع کنند.
• انتهای سوند را ببندند.
• سوند را روی قسمت پشتی آلت تناسلی نعوظ یافته، تا بزنند و سوند را به طرف پایین با یک کاندوم نگه دارند.

مردانی که از کاندوم مخصوص ادرار استفاده می کنند بایستی:

• کاندوم را دربیاورند.
• بعد از آمیزش از یک کاندوم تمیز استفاده کنند.

زنانی که از سوند دائمی استفاده می کنند بایستی:

• سوند را از کیسه ادرار روی پا قطع کنند.
• انتهای سوند را مسدود کنند.
• سوند را به پشت تا کنند و انتهای سوند را به ناحیه زیرین شکم یا ناحیه کشاله ران بچسبانند.

4-نکات قابل توجه در هنگام آمیزش جنسی:

اگر فرد می خواهد از لحاظ جنسی فعال باشد، باید با تجربه، شیوه مناسب برای خودشان را پیدا کند.

لمس کردن آلت تناسلی ممکن است باعث ایجاد حالت نعوظ  شود.

زنان ممکن است برای لبز کردن فضای داخلی واژن به مواد لیزکننده نیاز داشته باشند.

هم زن و هم مرد باید ببینند چه راه های دیگری باعث ارضاء آنها می شود.

شریک جنسی که فلج نیست می‌تواند نقش بیشتری در این کار داشته باشد.

5-عمل جنسی سالم:

فردی که می خواهد عمل جنسی سالمی داشته باشد باید به فکر سلامت شریک جنسی خود نیز باشد.

او باید راجع به عمل جنسی سالم با شریک جنسی اش صحبت کرده و سعی کند مدت زمان بیشتری را صرف این کار نماید.

بیماری های مقاربتی و ایدز با تماس جنسی منتقل می شوند.

بنابراین استفاده از کاندوم برای مردان ضروری است.

این شیوه سالم ترین راه برای جلوگیری از بیماری در آمیزش جنسی می باشد.

6-تاثیرات جسمانی در زنان:

قاعدگی:

عادت ماهیانه زنان ممکن است در چند ماه اول پس از آسیب نخاع قطع شود.

هنگامی که عادت ماهیانه دوباره شروع شد فرد باید مراقبت های معمول را انجام دهد.

او باید از انواع مختلف نوار بهداشتی استفاده کند.

نوار بهداشتی هر چهار ساعت یک بار باید عوض شود.

نوار بهداشتی نباید خیلی زخیم باشد و یا از محل جابجا شده  و به طرف عقب برود.

اگر نوار بهداشتی خیلی ضخیم باشد یا در جای مناسب قرار نگیرد ممکن است در اثر نشستن روی آن ایجاد زخم بستر نماید.

بسیار مهم است که نوار بهداشتی به طور منظم عوض شده و ناحیه تناسلی تمیز نگه داشته شود تا مانع از ایجاد عفونت گردد.

بارداری و بچه دار شدن:

اگرچه احتمال بارداری در زنی که نخاعش آسیب دیده وجود دارد ولی توصیه می‌شود در یکی دو سال اول بعد از آسیب نخاع از بارداری خودداری کند.

زیرا بدن نیاز دارد تا با شرایط بعد از آسیب نخاعی سازش پیدا کند.

همچنین ستون فقرات و طناب نخاعی برای قوی شدن و عادی شدن نیاز به زمان دارد لذا اگر فرد می خواهد در این دوران عمل جنسی داشته باشد بایستی به همراه همسرش برخی راههای پیشگیری از حاملگی را مدنظر داشته باشد.

در صورت حاملگی، دوران حاملگی عالی خواهد بود.

در ماههای آخر بارداری ممکن است مثانه دچار مشکل شود.

زیرا با رشد بچه در داخل رحم به مثانه فشار وارد می شود.

اگر این مشکل به وجود آمد فرد برای برای تخلیه مثانه اش نیاز به یک کیسه ادرار دارد.

در طول دوران بارداری وزن افزایش پیدا می کند؛ بنابراین ضروری است که هم در تخت و هم در ویلچر مراقب فشارهای وارده به نقاط حساس باشد.

فرد باید مراقب مثانه و کنترل ادرارش باشد؛ همچنین ممکن است برای نشستن یا برخاستن از ویلچر نیاز به کمک دیگران پیدا کند.

ممکن است زایمان طبیعی داشته باشد ولی دردهای زایمان را نداشته باشد؛ طبیعی است که در چنین حالتی فرد بایستی تحت نظر پزشک قرار گیرد زیرا خطر اختلال رفلکسی وجود دارد.

نوزاد ممکن است با دستگاه فورسپس به دنیا بیاید.

بسیاری از پزشکان معتقدند که روش سزارین کم خطر تر است زیرا خطر اختلال رفلکسی را کم کرده و جلوی آسیب احتمالی مثانه را نیز می گیرد.

بعد از زایمان او قادر خواهد بود که بچه را روی تخت یا صندلی شیر بدهد.

گاهی ممکن است نیاز به یک کمک داشته باشد به خصوص اگر فلج چهار اندام باشد.

بایستی مراقب زخم های بستر باشد و ادرارش را مرتب تخلیه کند.

همچنین باید راه های  حمل بچه و عوض کردن کهنه بچه را بیاموزد و در صورت نیاز از دیگران کمک بگیرد.