ایستادن
ایستادن برای همه ی افراد دچار آسیب نخاعی امری ضروری است، بسته به شدت آسیب فرد مدت زمان و شکل ایستادن متفاوت خواهد بود.
1-چرامی ایستیم؟
ایستادن برای افراد دچار آسیب نخاعی فواید زیادی دارد از جمله:
• باعث صاف شدن مفصل لگن و زانوهای فرد میشود.
• پاهای فرد را در وضعیت خوبی قرار می دهد.
• تعداد مورد ابتلاء و همچنین شدت سفتی عضلانی فرد را کم میکند.
• تخلیه مثانه و روده های فرد را تسهیل می کند.
2-چه کسی باید بایستد؟
هر کسی که دچار آسیب نخاعی شده باید بایستد.
ایستادن برای برخی از افراد آسیب نخاعی بسیار سخت می باشد،و در برخی دیگر فقط در چهار چوب مخصوص ایستادن قادر به ایستادن خواهند بود.
آنها حداقل نیاز به دو نفر کمک در داخل چهارچوب مخصوص دارند. این افراد فقط قادر به ایستادن بوده و توانایی قدم زدن را ندارد.
برخی از افراد نیز با چهارچوب مخصوص شروع می کنند. بعد از حداقل سه تا چهار هفته که این تمرین را انجام دادند می توانند قدم زدن در داخل پارالل را با استفاده از بریس شروع کنند.
3-چه مدت فرد باید بایستد؟
• حداقل به مدت یک ساعت و دو بار در هفته باید بایستد.
• برخی افراد ایستادن را دوست دارند، آنها ممکن است ترجیح دهند که هر روز بایستند.
• هیچ کس نیست که نخواهد بایستد، اگرچه بایستی آنها را تشویق کرد ولی هرگز اجبار نکنید.
4-ایستادن در چهار چوب مخصوص:
قبل از ایستادن:
• جاپایی ویلچر را کنار بزنید.
• ویلچر را تا پشت چهارچوب مخصوص ایستادن هل دهید.
• چرخهای ویلچر را قفل کنید.
• فرد باید کفشهایش را بپوشد.
• در حالی که کفش ها را پوشیده، پاها را روی زمین قرار می دهد.
• نواری که از پشت پاها عبور می کنند را محکم کنید.
• نواری که از پشت و جلوی زانو عبور کرده را محکم کنید.
ایستادن:
• فرد را از روی ویلچر بلند کنید.
• فرد را به طرف جلو بر روی میز چهار چوب مخصوص ایستادن خم کنید.
• قفسه سینه فرد بایستی روی یک بالش در قسمت بالای میز قرار گیرد.
• بازوهایش بایستی در قسمت جلوی میز قلاب شده باشد.
• پاهایش بایستی صاف قرار گیرد.
• نواری که از پشت لگن عبور میکند را محکم ببندید.
• قفسه سینه اش را بالای میز قرار دهید تا او بتواند صاف بایستد.
• فرد بایستی سعی کند با فشار روی دست ها خودش را به طرف بالا بکشد.
• برای این که فرد بتواند درست بایستد، بایستی روی دستهایش، در حالی که آرنج ها صاف هستند تکیه کند.
5-اگر فرد هنگامی که ایستاده چهار سرگیجه شد بایستی:
• به طرف جلو خم شده به طوری که سینه اش روی بالش روی میز قرار گیرد و بازوهایش را نیز جلوی میز آویزان کند.
• او بایستی دو تا سه دقیقه در این وضعیت بماند.
• بعد از این کار باید دوباره بایستد.
• اگر دوباره دچار سرگیجه شد باید به طرف جلو خم شود.
• اگر حالت سرگیجه ادامه پیدا کرد بایستی روی صندلی بنشیند.
• او بایستی دوباره در همان روز برای ایستادن اقدام کند یا دوباره در روز بعد تلاش نماید.